Αυτή η ανάρτηση δεν είναι για τον Βαγγέλη.
Δεν είναι για την μητέρα του, την οικογένεια του, τους συγγενείς.
Δεν είναι για τα παιδιά, για τους νέους, για την κοινωνία.
Δεν είναι για τα μέλη της παρέας που ήταν ο Βαγγέλης.
Είναι για σένα.
Διότι ο θάνατος ενός παιδιού ήταν άδικος. Και φάνηκε μόλις 2 μέρες μετά…
Σήμερα και εχθές, αναδημοσιεύεται φωτογραφία τους, είτε όλων μαζί, είτε του καθενός χώρια. Ίσως εχει και προσωπικά τους στοιχεία. Είδα όμως ιστοσελίδες, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, επιστήμονες, γονείς, νέους, να την αναδημοσιεύουν και μάλιστα πολλές φορές με σχόλια του τύπου “να πεθάνουν”, “να τους κρεμάσουν” και άλλα τέτοια.
“Ο εκφοβισμός έχει ορισθεί ως μια επιθετική, σκόπιμη πράξη ή συμπεριφορά που εκδηλώνεται από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων επαναλαμβανόμενα, έχει διάρκεια στο χρόνο και απευθύνεται σε ένα άτομο (θύμα) που δεν μπορεί να υπερασπιστεί εύκολα τον εαυτό του (Olweus, 1993). Ο ορισμός αυτός υπογραμμίζει τη σκοπιμότητα του εκφραστή της βίαιης συμπεριφοράς και την πρόκληση φυσικής ή ψυχολογικής βλάβης στα θύματα. (πηγή : http://www.bullyingandcyber.net/el/orismos/)
Είναι επιθετική αυτή η συμπεριφορά με τις αναρτήσεις, ναι ή όχι;
Δηλαδή, αυτό που έκαναν στον Βαγγέλη, το ίδιο κάνουμε εμείς σε αυτούς.
Με λάβαρο το ότι έχουμε δίκιο. Ξαφνικά δηλαδή, γίναμε δικαστές, ένορκοι, δικηγόροι και ρίξαμε και άμεσες ευθύνες.
Γιατί; Διότι είναι εύκολο. Γιατί; Διότι έτσι τραμπούκοι και μάγκες μάθαμε να είμαστε. Και τώρα κλαίμε για τον εκφοβισμό που εμείς διδάξαμε στα παιδιά μας.
Σε όλα αυτά τα συγκινητικά, δακρύβρεχτα κείμενα, δεν διάβασα πουθενά οτι οι γονείς όλων των παιδιών (της παρέας και του Βαγγέλη) ανέλαβα ευθύνη. Δεν βγήκε ένας γονέας να πει: “ναι, έκανα λάθος. Δεν ρώτησα το παιδί μου ποτέ, δεν το άκουσα, δεν το αντιμετώπισα, δεν του έμαθα να το αντιμετωπίζει (και ως θύτης και ως θύμα)”.
Πως μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά; Απομονωμένα; Πού είναι οι συγγενείς τους; Που είναι οι δάσκαλοι τους; Που είναι η γειτονιά τους; το χωριό τους;
Είναι πολύ εύκολο να κλαίμε για τον χαμό ενός παιδιού και να κατηγορούμε τα υπόλοιπα, χωρίς να αναρωτηθούμε: από όταν γεννήθηκαν μέχρι σήμερα, δεν βρέθηκε κανείς να τα ακούσει; να τα διδάξει; να τα εξηγήσει; να τα βοηθήσει;
20 χρόνια εγώ, εσύ, ο γείτονας, ο φίλος, ο συγγενής, ο δάσκαλος, ο συγχωριανός, κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας για να καταλήξουμε σε αυτό το γεγονός. Είναι δικό μας λάθος, δική μας η ενοχή.
Το γεγονός που απλώς μάθαμε λόγω τηλεοπτικής εκπομπής. Και χιλιάδων άλλων παιδιών που απλώς δεν θα μάθουμε ποτέ…
MammalMotherMore 
Ποιος ειναι υπευθυνος να φτιαξει ενα παιδι με «αυτοεκτιμηση» και γερα θεμελια πιστης στον εαυτο του;; Ωστε ενα παιδι να μπορει να στεκεται στα ποδια του, να αντιμετωπιζει τα καποια παλιοπαιδα που κυκλοφορουν αναμεσα μας, να αμυνεται, να προστατευει τον εαυτο του, να μη φοβαται να μιλησει, να μη ντρεπεται, να μην ανεχεται, να μην ενδιδει σε εκβιασμους ;;; Να μην πεφτει θυμα δολοφονιας η αναγκαστικης αυτοκτονιας;;;;
Την απαντηση την ξερουμε ολοι. Γονεις συνυπευθυνοι κ πολλες φορες αποκλειστικα υπευθυνοι για τη συμπεριφορα των παιδιων μας. Ειτε απο την πλευρα των θυματων, ειτε απο την πλευρα των θυτων.
Τα παλιοπαιδα ειναι παλιοπαιδα,, οι γονεις τους, κακοι γονεις, ναι, κακοι υπαρχουν ομως πΑντου και παντα, εμεις τι κανουμε ;;; Ποια εφοδια δινουμε στα παιδια ωστε να αντιμετωπισουν τον «κοσμο»;;; Γιατι ετσι ειναι ο κοσμος, εμεις τον φτιαχνουμε, εμεις τον απαρτιζουμε. Το να ξορκιζουμε το κακο φτυνοντας τον κορφο μας ειναι πολυ λιγο….
Το να μεγαλωνουμε παιδια που μαθαινουν να μας εμπιστευονται, να μας μιλουν και κατ επεκταση να προστατευουν τον εαυτο τους, δυσκολη δουλεια αλλα ανεκτιμητης αξιας και ισως το μονο που χρειαζεται να τους δωσουμε για κληρονομια….
Λυπαμαι Βαγγελη… Ειλικρινα….. Θα μπορουσες να μην ειχες υποκυψει…. Ουτως η αλλως δεν φταις εσυ……
Μαρια, μπορει να εχεις στο μυαλο σου καποιους γονεις κ εντοπιζεις εκει το αιτιο. Σαφως εκει υπαρχει η απαντηση. Εγω ομως θελω να ρωτησω: τους γονεις ποιος τους φτιαχνει; σημερα υπαρχει μεγαλυτερο πρβλ στις οικογενειες; αν ναι, γιατι; τι αλλαξε τις τελευταιες δεκαετιες;
Σε καμια δεν θελω να αθωωσω τον παραγοντα οικογενεια, απλως νομιζω οτι το θεμα ειναι βαθυτερο κ πολυπλοκωτερο. Θυματα της επιθεσης ειναι τοσο οι γονεις οσο κ τα παιδια. Τα τελευταια, ως πιο αδυναμα οδηγουνται ευκολοτερα σε ακραιες καταστασεις.
Ελένη
διόρθωση ορθογραφίας: πολυπλοκότερο…. 😉
Συγγνώμη για την απουσία τόνων, αλλά εγραφα από το κινητό…..
καλημέρα σε όλους